Chrzest
- ryandean8
- 3 lip
- 5 minut(y) czytania
Zaktualizowano: 5 dni temu
Artykuł napisany przez Ryana Deana

Czym jest Chrzest?
Chrzest: Nowy Początek w Jezusie Chrystusie
Zastanawialiście się kiedyś nad wagą słów Zbawiciela: „Jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego” (Ew. Jana 3:5)? Czy odczuwaliście kiedyś głęboki żal po popełnieniu błędu, grzechu, i pragnęliście prawdziwego oczyszczenia, nowego startu? W Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, wierzymy, że kluczowym przesłaniem Ewangelii jest to, iż dzięki wierze w Jezusa Chrystusa, szczerej pokucie i chrztowi przez zanurzenie, udzielonemu przez osobę posiadającą odpowiednie upoważnienie od Boga, możemy otrzymać przebaczenie i odpuszczenie naszych grzechów.
Chrzest to coś więcej niż tylko obrzęd; to potężny symbol ponownych narodzin, początek nowego życia w Chrystusie poprzez które zawieramy przymierze z Nim. To pierwszy krok na ścieżce, która prowadzi do stania się członkiem Jego Kościoła i przygotowania się do przyjęcia świętych obrzędów i przymierzy dostępnych w domach Pańskich, zwanych świątyniami. Kiedy przyjmujemy chrzest, świadczymy Bogu Ojcu, że pragniemy „wziąć na siebie imię Chrystusa” (II Ks. Nefiego 31:13). Ta święta obietnica jest odnawiana za każdym razem, gdy przyjmujemy sakrament (zob. Doktryna i Przymierza 20:77), czyli Komunię Świętą.
Co rozumiemy przez Chrzest w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich?
Dla członków Kosćioła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, czy Mormonów, chrzest przez zanurzenie w wodzie, dokonany przez kogoś, kto posiada upoważnienie kapłańskie, jest pierwszym z niezbędnych obrzędów, które prowadzą do zbawienia i wywyższenia w Królestwie Celestialnym. Jest on konieczny, aby człowiek mógł stać się pełnoprawnym członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa i wejść do Królestwa Bożego (zob. Ew. Jana 3:5). Poprzez chrzest otwieramy się na niezliczone błogosławieństwa, które są dostępne dzięki nieskończonemu Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa.

Jezus Chrystus zaprasza wszystkich do Chrztu
Pomimo że Jezus Chrystus był święty i bez grzechu, dał nam doskonały przykład. Przyszedł do Jana Chrzciciela i został ochrzczony, aby „wypełnić wszelką prawość” (zob. Ew. Mateusza 3:13–17; List do Hebrajczyków 4:15; II Ks. Nefiego 31:5–7). Bóg Ojciec nakazał wszystkim Swoim dzieciom, aby naśladowały Jezusa Chrystusa i zostały ochrzczone. Dzięki temu możemy otrzymać odpuszczenie grzechów i odziedziczyć życie wieczne (zob. II Ks. Nefiego 31:13, 17–18).
Przygotowujemy się do chrztu, rozwijając wiarę w Jezusa Chrystusa i szczerze pokutując za nasze grzechy. Ta pokuta objawia się w „złamanym sercu i skruszonym duchu” (zob. Ks. Moroniego 6:1–3; Doktryna i Przymierza 20:37) – czyli w prawdziwej skrusze i gotowości do zmiany.
Bóg ustanowił, aby chrzest był dokonywany przez osobę, która dzierży odpowiednie upoważnienie kapłańskie (zob. III Nefi 11:21–28; Doktryna i Przymierza 20:72–74; 22:1–4). W maju 1829 roku ten święty obrzęd i upoważnienie do jego udzielania zostały przywrócone Prorokowi Józefowi Smithowi przez samego Jana Chrzciciela (zob. Józef Smith — Historia 1:68–73). To wydarzenie jest fundamentem przywróconej Ewangelii w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.
Chrzty za Zmarłych: Miłość Boga wykracza poza zasłonę śmierci
Wielu ludzi żyło i umarło na przestrzeni dziejów, nie poznając pełni Ewangelii Jezusa Chrystusa ani nie przyjmując chrztu dokonanego na mocy Jego kapłańskiego upoważnienia. Ponieważ każda dusza jest niezmiernie cenna w oczach Boga, Jego wspaniały plan przewiduje możliwość uczenia się Ewangelii w świecie duchów dla tych, którzy odeszli (Doktryna i Przymierza 138:30–37).
Członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich aktywnie angażują się w wyszukiwanie imion i nazwisk swoich zmarłych przodków, którzy nie mieli okazji przyjąć niezbędnych obrzędów Ewangelii za życia. Następnie są oni chrzczeni w ich zastępstwie w świątyniach Kościoła. To wyjątkowa praktyka, która świadczy o miłości Boga do wszystkich Jego dzieci i o tym, że Jego plan zbawienia jest dostępny dla każdego (zob. Doktryna i Przymierza 128:16–18).
Rozważania i Refleksje
Prorok Nefi pisał o tym, dlaczego Jezus Chrystus został ochrzczony. Przestudiuj II Ks. Nefiego 31:4–13. Czego te wersety uczą Cię o celu Chrztu Pana? Co to znaczy, że Twój chrzest jest świadectwem dla Ojca, że pragniesz „wziąć na siebie imię Chrystusa” (II Ks. Nefiego 31:13)?
Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 20:37 i poszukaj, w jaki sposób osoba powinna przygotować się do chrztu. Jak ten fragment może pomóc członkom kościoła, którzy zostali ochrzczeni w młodym wieku, nadal czuć tę „złamaną serce i skruszonego ducha”?
Chrzest przygotowuje na Życie Wieczne
Chrzest symbolizuje śmierć, pogrzeb i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Ta potężna metafora pomaga nam dostrzec symbolikę naszych własnych duchowych ponownych narodzin, które mają miejsce podczas chrztu. Tak jak Jezus Chrystus powstał z martwych do nowego życia, tak i my powinniśmy „nowe życie prowadzić”, kiedy wychodzimy z wód chrztu (List do Rzymian 6:4, zob. także wersety 3–11).
Pisma Święte odnoszą również chrzest i duchową przemianę, która przychodzi do pokornych naśladowców Jezusa Chrystusa, do narodzin (zob. Ew. Jana 3:1–8). Tak jak dziecko rodzi się z wody, krwi i ducha, tak wszyscy, którzy zostają ochrzczeni i którzy starają się podążać za Jezusem Chrystusem, rodzą się ponownie poprzez wodę i Ducha i zostają „oczyszczeni przez krew, zaiste, przez krew Chrystusa” (Ks. Mojżesza 6:59). Warto więc zastanowić się, w jaki sposób duchowe narodziny na nowo, czyli „ponowne narodziny”, zapewniają nam czysty start w życiu (zob. Ks. Mosjasza 5:7; 27:25–26).
Pan naucza, że chrzest wodą poprzedza chrzest ogniem. Odnosi się to do daru Ducha Świętego, który oczyszcza jak ogień (zob. Dzieje Apostolskie 1:5; II Ks. Nefiego 31:13). Chrzest ogniem, czyli otrzymanie Ducha Świętego, przynosi odpuszczenie grzechów i prawdziwe oczyszczenie (zob. II Ks. Nefiego 31:17; III Nefi 9:19–20; Doktryna i Przymierza 39:6).
Wnioski Starszego Davida A. Bednara
Starszy David A. Bednar, apostoł w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, nauczał: „Jesteśmy niedoskonałymi ludzkimi istotami, które starają się żyć w doczesności według doskonałego planu wiecznego postępu Ojca Niebieskiego. Wymagania, jakie stawia nam Jego plan, są pełne chwały, miłosierdzia i rygoru. Czasami jesteśmy pełni determinacji, a czasami czujemy się całkowicie nie na miejscu. Zastanawiamy się, czy z duchowego punktu widzenia będziemy w stanie kiedykolwiek wypełnić przykazanie, aby stanąć przed Nim bez skazy w dniu ostatecznym. Z Pańską pomocą i dzięki mocy Jego Ducha, który „nauczy nas wszystkiego” [Ew. Jana 14:26], naprawdę możemy uzyskać błogosławieństwo zrealizowania naszego duchowego potencjału.
Obrzędy nadają naszemu życiu poczucie duchowego celu i mocy, kiedy staramy się ponownie duchowo narodzić jako mężczyźni i kobiety w Chrystusie. Nasze słabości mogą ulec wzmocnieniu, a nasze ograniczenia zostaną przezwyciężone”.
Jaka jest nasza rola w staniu się „ponownie narodzonym”? Jakie błogosławieństwa mogą otrzymać osoby, które dążą do tego, aby „ponownie się narodzić”?
Małe dzieci nie potrzebują Chrztu
W Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich nauczamy, że Jezus Chrystus nauczał, iż małe dzieci są bez grzechu przed Bogiem (zob. Ew. Mateusza 18:3; Ew. Marka 2:17; Ks. Moroniego 8:8). Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa małe dzieci nie potrzebują chrztu. Rodzice mają święty obowiązek nauczać swoje dzieci o ważności wiary w Jezusa Chrystusa, pokuty, chrztu i daru Ducha Świętego (zob. Doktryna i Przymierza 68:25–28).
Dzieci powinny zostać ochrzczone w wieku ośmiu lat, który Pisma Święte opisują jako wiek odpowiedzialności (zob. Doktryna i Przymierza 20:71; 29:46–47; 68:27). „Wszystkie dzieci, które umierają, zanim dojdą do wieku odpowiedzialności, są zbawione w Królestwie Celestialnym” (Doktryna i Przymierza 137:10).
Osoby z niepełnosprawnościami, które uniemożliwiają osiągnięcie odpowiedzialności, również nie potrzebują pokuty ani chrztu, lecz są zbawione w Królestwie Celestialnym (zob. Ks. Moroniego 8:22; Doktryna i Przymierza 29:49–50; 137:10). Jednakże przywódcy Kościoła wyjaśnili, że „obrzędy nie powinny być wstrzymane [osobom z niepełnosprawnościami], jeśli dana osoba jest godna, chce je przyjąć i wykazuje się wystarczającą obowiązkowością i odpowiedzialnością”.
Pytania do przemyślenia
Przeczytaj III Nefiego 17:21–24 oraz Doktrynę i Przymierza 29:46–48. Co w tych fragmentach wskazuje na to, co Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus czują względem małych dzieci?
Prezydent Brigham Young oświadczył: „Niemowlęta są nieskalane, nie mają ani smutku serca, ani grzechów, za które trzeba odpokutować i których trzeba się wyrzec, a w konsekwencji są niezdolne do przyjęcia chrztu dla odpuszczenia grzechu”. Przeczytaj Ks. Moroniego 8:4–15, 19–24. W jaki sposób ten fragment może pomóc Ci wyjaśnić komuś, dlaczego niemowlęta nie potrzebują chrztu?



Komentarze