Ofiara

,,I w ofierze dla mnie złożycie złamane serce i skruszonego ducha. A kto przyjdzie do mnie ze złamanym sercem i skruszonym duchem, tego ochrzczę ogniem i Duchem Świętym, tak jak Lamanitów, ze względu na ich wiarę we mnie, gdy się nawrócili, i zostali ochrzczeni ogniem i Duchem Świętym, a nie wiedzieli o tym." -III Ks. Nefiego 9:20

Ofiara: Jak nasza gotowość do poświęceń objawia naszą miłość do Boga i Zbawiciela

Ofiara to pojęcie, które głęboko rezonuje w wielu tradycjach duchowych. W życiu często dokonujemy wyborów, które wymagają od nas rezygnacji z czegoś cennego na rzecz kogoś innego. Czy to dla bliskiej osoby, czy dla szczytnej sprawy, taka ofiara pokazuje, co naprawdę cenimy. Podobnie jest w naszej relacji z Bogiem. Kiedy poświęcamy się dla Niego, wyrażamy naszą miłość i wdzięczność, a także gotowość, by postawić Jego wolę ponad naszą własną.

Szczególnie wymownym przykładem tej miłości jest niebiańska ofiara naszego Sędziego, Jezusa Chrystusa. On, w największym akcie miłości, oddał Swoje życie, abyśmy my mogli powrócić do naszego Ojca Niebieskiego. Ta dobrowolna ofiara otworzyła nam drogę do zbawienia i życia wiecznego.

Czym dokładnie jest ofiara w kontekście naszej wiary? To nie tylko rezygnacja z czegoś, ale przede wszystkim oddanie naszej woli Bogu z pokornym sercem i skruszonym duchem. To również wykorzystywanie naszego czasu, talentów i zasobów, aby wspierać Jego dzieło na ziemi. Poprzez ofiarę pokazujemy, że Bóg zajmuje pierwsze miejsce w naszym życiu.

Ofiara jako symbol Miłości Chrystusa

Od zarania dziejów, Bóg ustanowił prawo ofiary, by przygotować ludzkość na największą ofiarę – tę, którą złoży Jezus Chrystus. W Starym Testamencie, ludzie składali ofiary ze zwierząt, co miało symbolizować, że Baranek Boży, czyli Jezus Chrystus, odkupi ich od Upadku. Prorocy, tacy jak Mojżesz, nauczali o tym jako o zapowiedzi przyszłego Zbawiciela.

Po tym, jak Jezus Chrystus dobrowolnie oddał Swoje życie na krzyżu, wypełniając w ten sposób starożytne prawo, ofiary ze zwierząt przestały być konieczne. Jego ofiara była jednorazowym, doskonałym aktem miłości, który przyniósł odkupienie i zbawienie całej ludzkości. Dziś, zamiast ofiar ze zwierząt, uczestniczymy w obrzędzie sakramentu, który co tydzień przypomina nam o tej bezcennej ofierze Zbawiciela. To moment, by zastanowić się nad Jego cierpieniem za nasze grzechy i nad Jego niezrównaną miłością.

Refleksja i działanie:

Pomyśl o Abrahamie: Przeczytaj historię Abrahama i jego syna Izaaka (Księga Rodzaju 22; List do Hebrajczyków 11:17–19; Księga Jakuba 4:5). Zastanów się nad wiarą, której wymagała ta próba. Następnie pomyśl o ofierze, jaką złożył Bóg Ojciec, oddając Swojego Jednorodzonego Syna, Jezusa Chrystusa, oraz o ofierze, jaką złożył sam Zbawiciel, oddając Swoje życie. Czego uczy cię Duch Święty o tej bezgranicznej miłości i ofierze?

Sakrament jako nowa ofiara: Księga Mormona naucza, że po Zadośćuczynieniu, obrzęd sakramentu zastąpił obrzęd składania ofiar. Śpiewanie hymnów sakramentalnych, takich jak te o ofierze Chrystusa, i czytanie fragmentów pism świętych związanych z sakramentem, może pogłębić nasze zrozumienie. Jak cotygodniowe przygotowanie do sakramentu jako okazji do złożenia ofiary Panu zmienia twoje doświadczenie oddawania czci Bogu?

Ofiara złamanego serca i skruszonego ducha

W dzisiejszych czasach, Bóg prosi nas o inną ofiarę – złamane serce i skruszonego ducha. Czym to jest? To wyraz wiary w Chrystusa, pokory, szczerej pokuty za nasze grzechy i gotowości, by przyjść do Niego. Jest to nasze pragnienie, by oddać Bogu całą naszą duszę i trwać do końca w wierności. Tego rodzaju ofiara pokazuje naszą miłość do Boga i gotowość, by czynić wszystko, o co nas prosi.

Kiedy składamy taką ofiarę, udowadniamy Panu, że jesteśmy gotowi podążać za Nim i stawać się lepsi. Nierzadko zastanawiamy się, czy Pan zauważa nasze wysiłki. Pisma Święte zapewnia nas, że On błogosławi tych, którzy są Mu posłuszni i dokonują ofiar dla Jego dzieła.

Refleksja i działanie:

Błogosławieństwa ofiary: Rozważ słowa Pana do Józefa Smitha w Doktrynie i Przymierzach 132:49–50. Jakie błogosławieństwa zostały obiecane Józefowi za jego ofiary? Jakie błogosławieństwa otrzymałeś dzięki ofiarom, które złożyłeś Bogu? Stwórz listę tych błogosławieństw i rozważaj je przez cały tydzień.

Oddanie serca: Starszy Dieter F. Uchtdorf wyjaśnił, że nasza ofiara może być tak prosta, jak rezygnacja z osobistych pragnień czy wygód, by pełniej podążać za Zbawicielem. Co możesz poświęcić, aby naśladować Jezusa Chrystusa bardziej niż dotychczas? Jakie drobne zmiany w twoim życiu mogą stać się ofiarą z serca?

Codzienne ofiary prowadzą do uświęcenia

Codzienne ofiary są kluczem do otrzymywania mocy Boga i stawania się świętymi, na wzór Jezusa Chrystusa. To nie zawsze oznacza heroiczne czyny, ale przede wszystkim „codzienne życie, jak przystało na prawdziwego ucznia Chrystusa”. Kiedy każdego dnia składamy ofiary, by dotrzymywać naszych przymierzy i podążać za Jezusem Chrystusem, pomagamy w rozwoju dzieła Boga.

Nawet te drobne, codzienne poświęcenia mają wielkie znaczenie w oczach Pana. Doktryna i Przymierza 64:33 naucza nas, że Pan docenia nasze wysiłki, niezależnie od tego, jak małe by się nam wydawały.

Refleksja i działanie:

Poświęcanie czasu: Jednym ze sposobów składania codziennej ofiary jest poświęcanie naszego czasu Panu – np. poprzez wypełnianie powołań w Kościele, służbę bliźnim, czy po prostu oddawanie się sprawom duchowym. Jak regularne poświęcanie twojego czasu Panu pomogło ci zbliżyć się do Chrystusa i stać się bardziej uświęconym?

Wspólna praca świątynna: Prezydent Russell M. Nelson naucza, że „nasi przodkowie nie mogą być udoskonaleni bez nas, a my nie możemy być udoskonaleni bez nich”. Praca świątynna i historia rodziny to potężne sposoby na codzienne składanie ofiar.

Codzienne akty uczniostwa: Istnieje wiele sposobów, w jakie możemy ofiarować coś dla Pana i dla innych, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Kiedy dotrzymujesz przymierzy, służysz przyjacielowi, płacisz dziesięcinę lub dzielisz się swoimi talentami, ofiarujesz się dla Boga i Jego dzieci. Sporządź listę konkretnych sposobów, w jakie codziennie ofiarujesz się, by być uczniem Chrystusa. Jak postrzeganie tych działań jako ofiar wpływa na twoje bycie uczniem Chrystusa i na zbliżanie się do Niego?

Ofiara jest kamieniem węgielnym naszej wiary. Nie jest to ciężar, ale wyraz miłości i zaufania do Boga i Jezusa Chrystusa. Przez dobrowolne ofiary, czy to naszego czasu, talentów, czy poprzez złamane serce i skruszonego ducha, pogłębiamy naszą relację z Nimi i stajemy się bardziej podobni do naszego Zbawiciela.